مولانا برير بن خضير الهمداني
«برير» فرزند «خضير همداني مشرقي» از اعراب يمن بود و در كوفه زندگي ميكرد. وي داراي فضائل درخشان و موقعيت علمي و اجتماعي قابل توجهي بود. از جمله مردي پارسا، عابد، شجاع، معلم، قاري قرآن، عالم و از اشراف كوفه و اصحاب اميرالمؤمنين و از تابعين بود. برير كتابهاي متعددي نوشته همانند كتاب قضايا و احكام كه از حضرت علي ( عليه السلام ) و امام حسن ( عليه السلام ) حديث روايت كرده و كتابهاي وي از كتب معتبر نزد علماي شيعه ميباشد. او سخنان زيبايي در كربلا براي كفار كوفه گفت تا شايد بر آن سنگ دلان مؤثر واقع شود. برير از مكه تا كربلا در خدمت امام ( عليه السلام ) بود و روز عاشورا توسط«كعب بن جابر ازدي» و «رضي بن منقذ عبدي» يا «بحير بن لوس» ( لعنة الله عليهم ) به شهادت رسيد. نام اين شهيد گرانقدر در زيارت ناحيه رجبيه ذكر شده است؛ وي همانند ديگر شهداي كربلا توسط قبيله بني اسد و امام سجاد ( عليه السلام ) در كنار حرم مطهر امام حسين ( عليه السلام ) به خاك سپرده شد.
« صلي الله عليك يا مولانا برير بن خضير الهمداني »